معلمانی که برنامه‌ریزی می‌کنند انتظارات خود را به دانش‌آموزان منتقل می‌کنند، ضمن بالا بردن پیشرفت علمی و یادگیری آنها، از دانش‌آموزان مشکل‌دار نیز لحظه‌ای غافل نمی‌شوند و به آنها اجازه فاصله انداختن در بین درس‌ها و غافل شدن از اهمیت هر درس را نمی‌دهند.
معلمان برنامه‌ریز، به‌خوبی کار هر روز خودشان را نقد و برای جلسات بعدی رفع اشکال می‌کنند. بسیاری از نکات را در دفتر یادداشت می‌کنند تا به‌عنوان مرجعی برای برنامه‌ریزی در جلسات آینده به آنان کمک کند تا مدیریت کلاس این‌گونه با این نکات کامل‌تر شود. نقطه شروع وضع قوانین ضروری و فوری است که دانش‌آموز هر روز با آن سروکار دارد. مثلاً می‌توانم سؤالی بپرسم؟
معلمان مؤثر قوانین را به‌روشنی بیان کرده و آنها را پیوسته اجرا می‌کنند. در قوانین کلاس، کارهای عادی کلاس سازماندهی می‌شوند. مانند توزیع وسایل آموزشی، سنجش پیشرفت فعالیت‌های جدید، شروع و پایان کلاس و گرفتن اجازه برای استفاده از سرویس بهداشتی.
اگر قوانین پیچیده باشد معلم قادر به اجرای آنها نخواهد بود و دانش‌آموزان نیز گیج خواهند شد. زیرا مفهوم قوانین برای آن نامشخص است، بنابراین سادگی قوانین به معلم اجازه می‌دهد به‌آسانی آنها را توضیح داده و قوانین اجرا شوند.
۳- بازخورد مثبت در آغاز کار
معلمان موفق، شیوه‌های تدریس و کنترل کلاس را در آغاز سال تحصیلی با دانش‌آموزانشان به بحث و تبادل نظر می‌گذارند و فرصت‌هایی را فراهم می‌کنند تا دانش‌آموزان، قوانین را با سؤال در مورد آنها خوب بفهمند.
۴- جهت‌دهی روشن و واضح به فعالیت‌های فراگیران
جهت‌دهی روشن و واضح به فعالیت‌های فراگیران، باید مثبت باشد. جهت‌دهی‌های منفی نظیر «بس است» یا «برو بیرون» باعث ایجاد روحیه شکست در دانش‌آموزان می‌شود.
مثلاً به‌جای رفتاری که موجب شکست فعالیت آموزشی می‌شود، فعالیت‌های آموزشی مربوطه را طوری ارائه دهید که باعث موفقیت آنها شود. این روش هم رفتارها و هم جهت‌دهی آنها را به‌سوی فعالیت‌های مثبت تغییر می‌دهد.